تبیین به کارگیری الگوی تئوری محدودیت ها جهت ارزیابی نسبت کفایت سرمایه در بانک ها

تئوری محدودیت ها یکی از فنون تصمیم گیری در حسابداری مدیریت استراتژیک و از تئوری های نوین ارزیابی عملکرد بوده که با نگرش سیستماتیک به بنگاه و هماهنگ با استراتژی رهبری هزینه ها، به راهبرد رشد می اندیشد. استفاده از مفاهیم تئوری محدودیت ها در صنعت بانکداری موضوعی بدیع بوده و از این رو تبیین نسبت کفایت سرمایه از طریق الگوی حسابداری عملکرد سیستم، می تواند منجر به تفکر سیستمی در بانک ها گردد. در این پژوهش متغیرهای کلیدی 17 بانک کشور در بازده زمانی 1397- 1387 بر اساس رویکرد متداول (سنتی) و همچنین رویکرد تئوری محدودیت ها محاسبه گردید. همچنین با استفاده از نرم افزار 11EViews مدل های آماری مورد آزمون قرار گرفت. یافته های پژوهش دلالت بر آن دارد که مجموعه ی نظام بانکی می تواند با بهره گیری از مفاهیم غنی تئوری محدودیت ها در فرآیند ارزیابی عملکرد و نیز تصمیم گیری های عملیاتی و استراتژیک خود بهره گرفته و در بهبود نسبت کفایت سرمایه استفاده نماید.