گزارش یک گونه از کنههای خانواده (Parasitidae (Acari: Mesostigmata از ایران (گزارش کوتاه)

کنه­های خانواده­ی Parasitidae با بیش از 400 گونه­ی شناخته شده، دارای پراکنش جهانی بوده و شکارگران آزادزی هستند که از تخم و مراحل نابالغ بندپایان خاک­زی و نماتدها تغذیه می­کنند (1). این خانواده شامل دو زیر­خانواده­ی Pergamasinae و Parasitinae است که اعضای زیر­خانواده­ی Pergamasinae اغلب به زیستگاه­های نسبتا پایدار مانند لاش­برگ کف جنگل­ها و چمن­زارها، خزه­ها و علف­های دریایی پوسیده تمایل دارند و روابط هم­سفری در بین اعضای این زیر­خانواده تا کنون مشاهده نشده است. اعضای زیر­خانواده­ی Parasitinae در زیستگاه­های ناپایا مانند کود، کمپوست، آشیانه­ی پستانداران و حشرات کوچک و دئوتونمف آن­ها نیز اغلب به صورت هم­سفر یا فورتیک (Phoretic) روی حشرات یافت می­شوند (4). جنسSaprogamasus Willmann, 1949 با معرفی گونه­ی S. ambulacralis Willmann, 1949 با دارا بودن صفحات پیش­سینه­ای کوچک و اسکلروتینی، صفحه­ی سینه­ای با حاشیه­ی عقبی مستقیم، صفحات پس­سینه­ای مجزا و بدن کم­اسکلروتینی از جنس Trachygamasus Berlese, 1905 جدا معرفی ­شد که این طبقه­بندی توسط عده­ای از متخصصان پذیرفته شد، اما اغلب متخصصان معتقد به مترادف بودن این دو جنس هستند که ما نیز از طبقه­بندی اخیر پیروی می­کنیم (1). از میان گونه­های گزارش شده از ایران که متعلق به 11 جنس هستند تنها یک گونه از کنه­های این جنس با نام T. gracilis Karg, 1971 از روی لاشه موش از ایران گزارش شده است (2, 3). در بررسی­های انجام شده روی کنه­های میان­استیگمای خاک­زی در شمال­غرب استان کرمان و نیز میان­استیگمایان مرتبط با سخت­بالپوشان در منطقه­ی بم، کنه­ی  T. ambulacralis از خاک و لاش­برگ در منطقه­ی مانی (17/1/1391) و همچنین مرتبط با سوسک Oryctes elegans Prell در منطقه­ی سه کهور (7/2/1391) جمع­آوری و شناسایی شد که گونه­ای نزدیک به T. gracilis و گزارشی جدید برای فون کنه­های ایران است. این گونه با داشتن بدن بزرگ­تر (900-700 میکرومتر)، وجود 18-15 جفت موی اپیستونوتال، شش جفت موی پیش­مخرجی روی صفحه­ی شکمی و صفحات پیش­سینه­ای کوچک و ذوزنقه­ای شکل از گونه­ی نزدیک (T. gracilis) که دارای بدن کوچک­تر (475-400 میکرومتر)، 15-14 جفت موی اپیستونوتال، هفت جفت موی پیش­مخرجی روی صفحه­ی شکمی و صفحات پیش­سینه­ای بزرگ­تر و تقریبا دایره­ای شکل می­باشد قابل شناسایی است. گونه­ی T. ambulacralis جمع­آوری شده از ایران با دارا بودن ویژگی­های فوق و طول ایدیوزوما 713-688 میکرومتر از گونه­ی T. gracilis تفکیک می­شود.