بررسی تطبیقی بهره وری نیروی کار در ایران

هشتمین هدف برنامۀ توسعۀ پایدار سازمان ملل متحد (SDGs) در چشم‌انداز پانزده‌سالۀ خود، کار شایسته و رشد اقتصادی است و یکی از مهم‌ترین راه‌های نیل به این هدف، دستیابی به سطوح عالی بهره‌وری معرفی شده است. هدف از این پژوهش کیفی، بررسی بهره‌وری نیروی کار ایران از منظر سیاستی و عملکردی در سال‌های اخیر و در مقایسه با کشورهای مشابه و درنهایت، تحلیل شکاف احتمالی است. ازاین‌رو در پژوهش حاضر، جایگاه بهره‌وری نیروی کار در اسناد بالادستی کشور و سیاست‌های کلی نظام بررسی شده، سپس به بررسی تطبیقی وضعیت بهره‌وری نیروی کار ایران در سال‌های اخیر و همچنین در مقایسه با کشورهای عضو سازمان بهره‌وری آسیایی (APO) پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد در سال‌های اخیر، در سیاست‌های خرد و کلان به مقولۀ بهره‌وری توجه ویژه‌ای شده است و سازمان ملی بهره‌وری به‌عنوان دستگاه حاکمیتی ارتقای بهره‌وری در کشور، گام‌های مثبتی را در این زمینه برداشته است، اما بررسی‌های تطبیقی از نظر روند آماری در سال‌های گذشته و در مقایسه با کشورهای سازمان بهره‌وری آسیایی نشان می‌دهد که این جایگاه در خور و شان ایران اسلامی نبوده و زمان آن رسیده است که با اجرای اقتصاد مقاومتی، سیاست‌های بهره‌وری خود را در عرصه اقدام و عمل به منصه ظهور بگذارند.