ساختار گردش جوی در طی بارش سنگین 21 دسامبر 1992 برروی شیراز (30 آذر 1371)

در طی بررسی الگوی گردش جوی در زمان وقوع بارش‌های سنگین برروی شهر شیراز در فصول پاییز سال‌های 1371 تا 1378 به موردی برخوردیم که با دیگر موارد تفاوت‌هایی داشت و ما را به بررسی جداگانه آن واداشت. در این مطالعه برای تعیین بارش‌های سنگین از روش آماری بروکس استفاده گردید. جهت تعیین ساختار گردشی جو در زمان وقوع بارش سنگین در این تاریخ کمیت‌های هواشناختی از قبیل فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل، رطوبت‌نسبی، واگرایی، و سرعت‌قائم در ترازهای 850 و500 هکتوپاسکال، دما در تراز 850 هکتوپاسکال و سرعت باد افقی در تراز 300 هکتوپاسکال مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نقشه‌های مورد نیاز با استفاده از نرم‌افزار GRADS و داده‌های مرکز ملی پیش‌بینی‌های محیطی (NCEP) امریکا ترسیم گردید. الگوی جوی روز 21 دسامبر نشان می‌دهد یک سامانه کم‌فشار که از روزهای قبل برروی عربستان و دریای سرخ شکل گرفته با حرکت به سمت شمال‌شرق در این روز به داخل ایران نفوذ کرده و در برخورد با پرفشار مستقر برروی اروپا که به سمت جنو‌ب‌غرب حرکت می‌کند شرایط مناسب برای ناپایداری را برروی جنوب غرب ایران ایجاد کرده و منجر به همگرایی در سطوح پایین برروی منطقه به میزان S-1 5-10*2- شده است . در سطح 500 هکتوپاسکال منطقه واگرایی شدید ناوه (S-1 5-10*1) برروی غرب و جنوب‌غرب ایران قرار دارد که باعث تقویت حرکات صعودی به میزان PaS-1 4/0- و تشدید کم‌فشار سطحی می‌شود. جت جنب‌حاره نیز با توجه به نحوه قرارگیریش نسبت به کم‌فشار سطحی نقش مهمی در توسعه ناپایداری ایفا کرده‌ است. در روز بعد از وقوع بارش سنگین سامانه کم‌فشار در حال خارج شدن از سمت شمال‌شرق ایران است و سامانه پرفشار با طی مسیر شمال‌شرق- جنوب‌غرب برروی دریای مدیترانه مستقر می‌شود.