بررسی تاثیر دما و عناصر منیزیم و آهن بر میزان رشد و توده زنده جلبک اسپیرولینا (Arthrospira plantensis)

در تحقیق حاضر اثر دما (24، 30 درجه سانتیگراد) و اثر حذف عناصر منیزیم و آهن بر میزان رشد و توده زنده جلبک اسپیرولینا در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور از دو محیط کشت زاروک و جردن استفاده شد. آزمایشات مربوط به حذف عناصر منیزیم و آهن با شش تیمار و دو شاهد در سه تکرار و آزمایش اثر درجه حرارت نیز با دو تیمار در سه تکرار برای دو محیط کشت مذکور بررسی شدند. میزان جذب نوری نمونه ها روزانه به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر (طیف سنج) در طول موج 560 نانومتر خوانده شد. علاوه بر آن اندازه گیری توده زنده به روش وزنی در دو مرحله، روز هفتم و روز چهاردهم صورت گرفت. و میزان تغییرات pH روزانه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در محیط کشت زاروک (شاهد) در روش وزنی نیز در روز هفتم تیمار بدون منیزیم و تیمار بدون منیزیم -آهن بیشترین رشد 88/0 گرم در لیتر را نیز دارا بودند. در روز هفتم در بین تیمارها (بدون منیزیم، بدون آهن، بدون منیزیم-آهن) فقط در تیمار بدون منیزیم اختلاف معنا دار آماری نسبت به محیط کشت استاندارد (زاروک) مشاهده شد (05/0>p). در اندازه گیری روز چهاردهم تیمار بدون منیزیم بیشترین رشد 95/0 گرم در لیتر را داشت اما بین تیمارها (بدون منیزیم، بدون آهن، بدون منیزیم-آهن) اختلاف معنا دار آماری نسبت به محیط کشت استاندارد (زاروک) مشاهده نگردید (05/0 p). بر اساس نتایج بدست آمده میزان رشد و توده زنده جلبک اسپیرولینا با حذف این دو عنصر دارای رشد بهینه می باشد از این رو جهت کاهش هزینه ها و رشد بهینه می توان این دو عنصر را از این دو محیط کشت حذف نمود و به عنوان محیط کشت بهتر برایاسپیرولینا مطرح نمود.