پیش بینی اثر حالتهای ممکن مدیریت پوشش گیاهی بر حجم رواناب و آلاینده های رودخانهیی با مدل L-THIA در آبخیز حبله رود

تغییر پوشش­ گیاهی یکی از عامل‌های مهم در تغییر کمی و کیفی جریان آب‌شناسی است. در این تحقیق با مدل ارزیابی اثر آب­شناختی بلندمدت اثر حالت‌های ممکن مدیریت پوشش­ گیاهی بر حجم روان­آب سالانه و آلاینده­ های آب آبخیز حبله ­رود پیش­ بینی کرده شد. مدل با نقشه ­های کاربری و نقشه­ گروه­های آب‌شناسی خاک منطقه اجرا شد. نتیجه‌ی ارزیابی کارآیی مدل نشان­ دهنده‌ی کارآیی مناسب در تراز 5% است. بی‌قطعیتی مدل با روش بوت­استرپ بررسی شد. کم‌ترین و بیش‌ترین بی‌قطعیتی در فراسنج‌های نیترات، نیتریت و حجم روان­آب به‌ترتیب با ضریب تغییر 0/15 و 0/26 بود. به‌جز وضع موجود، فعالیت­های جنگل‌کاری، بذرپاشی، بذرکاری، کپه­ کاری، قرق مرتع، تاغ­ کاری، احداث باغ، درخت­کاری و علوفه­ کاری نیز ارزیابی کرده شد. نتیجه‌ی تجزیه و تحلیل نشان داد که با اعمال‌کردن بذرپاشی مرتع، حجم روان­آب سالانه از 301/07 میلیون مترمکعب برای کاربری فعلی حوزه به 247/92 میلیون مترمکعب کاهش یافته است. کل نیترات، نیتریت و فسفر خروجی به ترتیب از 214/2 و 92/4 تن در شرایط کاربری فعلی به 154/2 و 80/3 تن کاهش یافته است. نتیجه‌ی ارزیابی نشان­ دهنده‌ی کارآیی مناسب این مدل برای پیش ­بینی‌کردن اثر حالت‌های ممکن تغییر­کاربری در این آبخیز است. اجرای فعالیت­های مدیریتی پوشش ­گیاهی به کاهش حجم روان­آب و کاهش آلاینده ­های آب در آبخیز حبله ­رود منجر خواهد شد.