Bazı Gernik Buğdayların iPBS Markörleri Kullanılarak Moleküler Karakterizasyonu

Toplam 21 bugday genotipi (emmer bugdayi olarak adlandirilan 16 Triticum dicoccum ve durum bugdayi olarak adlandirilan 5 Triticum durum) arasindaki genetik cesitlilik 7 iPBS primeri kullanilarak arastirilmistir. Mevcut calismada kullanilan iPBS'ler, bugday genotipleri icin 136 banttan 134’unu polimorfik olarak uretmistir. Bu calismanin sonucunda genetik cesitlilik parametrelerinin ortalamasi; polimorfizm bilgi icerigi (PIC = 0.19), heterozigotluk (H = 0.23), polimorfizm orani (P% = 97.92) ve polimorfizm (19.14) belirlenmistir. Jaccard'in cesitlilik degeri, bugday genotipleri icin ortalama 0.4677 olarak hesaplanmis ve 0.0222 ile 0.7843 arasinda degistigi saptanmistir. AMOVA sonucuna gore gernik ve makarnalik bugdaylarindaki genetik cesitlilik, populasyon icinde %77 varyasyona sahip oldugu tespit edilmistir. Ote yandan, populasyonlar arasindaki genetik varyasyon %23 degeriyle orta duzeydeyde oldugu bulunmustur. Populasyonlarin genetik cesitliligini belirlemek icin lokus basina ortalama alel sayisi (Na = 1.269), etkili alel sayisi (Ne = 1.31), Shannon bilgi indeksi (I = 0.29), Nei'nin genetik cesitlilik seviyesi (h = 0.19) gibi parametrelerle hesaplanmistir. Ayrica, Nei'nin tarafsiz genetik cesitlilik seviyesi (uh) 0.218 olarak saptanmistir. Bu calismadan elde edilen sonuclara gore iPBS molekuler markorlerinin bugday genotipleri arasindaki genetik iliskilerin belirlenmesinde faydali olabilecegini gostermistir.