توزیع رطوبت و شوری در خاک تحت آبیاری قطرهای زیرسطحی نیشکر
2019
یکی از مهمترین عوامل طراحی و استفاده از این روش آبیاری قطرهای زیرسطحی، تعیین پیاز رطوبتی تحت تاثیر بافت خاک و مشخصات قطره چکانها میباشد. بهمنظور بررسی توزیع رطوبت و شوری خاک و تعیین بهترین عمق نصب لوله آبده و فاصله قطرهچکانهای آن، خاکی با بافت سنگین (رسیسیلتی)، در مزرعه نیشکر تحت آبیاری قطرهای زیرسطحی با یک ردیف لوله قطرهچکاندار موردبررسی قرار گرفت. در این آزمایش از لولههای قطرهچکاندار با دبی ۲/۱ لیتر در ساعت استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه عمق نصب لوله آبده (۱۵، ۲۰، ۳۰ سانتیمتر) و دو فاصله قطرهچکانها (۵۰ و ۶۰ سانتیمتر) در سه تکرار انجامشد. بیشترین توسعه عرضی و عمقی رطوبت به ترتیب برابر 60 (هر سمت لوله آبده) و 90 سانتیمتر در تیمار عمق نصب لوله 20 سانتیمتری مشاهده شد. نتایج نشان داد، شوری خاک در لایه 30-0 سانتیمتری در طول دوره اندازهگیری (یک سال) روندی افزایشی و در عمقهای 60-30 و 90-60 در این دوره روندی کاهشی داشته همچنین به ازای یک دوره مشخص با افزایش فاصله افقی از لوله آبده مقادیر شوری خاک افزایش داشته است. بیشترین میزان شوری در تیمار مربوط به فاصله 50 سانتیمتر بین قطرهچکانها روی لوله آبده و در نقطهای با فاصله افقی 60 سانتیمتر از لوله آبده در لایه با عمق 15 سانتیمتری از سطح، معادل 13 دسیزیمینس بر متر بدست آمد. همچنین به منظور تخمین رطوبت، روابطی بین فاصله از لوله و مقدار رطوبت خاک در دو جهت افقی و قائم ارائه گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که این روابط در جهت افقی و قائم عمکرد قابل قبولی دارند. درنهایت بهترین عمق نصب لوله آبده و فاصله قطرهچکانهای آن با توجه به گسترش پیاز رطوبتی و توسعه شوری در خاک به ترتیب معادل 20 و 50 سانتیمتر بهدستآمد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI