Privatization in Education: Strategy, Method and Techniques

Bu calismada, egitimde ozellestirmede basvurulan strateji, yontem ve teknikler ile karsilasilan sorunlar ele alinmistir. Kamusal egitim, 1970’lerden bu yana yapisal bir kriz (bunalim) icinde olan kapitalizme cozum olarak sunulan neo-liberal politikalarin saldirisiyla karsi karisiyadir. Sahip oldugu piyasa buyukluguyle egitim, aralarinda yerel cikar gruplari, uluslararasi orgutler ve ozel kuruluslarin da bulundugu cok sayida aktorun dikkatini cekmektedir. Her biri ulusal ve uluslararasi sermayenin birer temsilcisi veya sozcusu konumunda olan bu aktorler; egitim hizmetinin daha etkili, rekabetci, esitlikci ve verimli olabilmesi icin devletin egitimin sunumu, finansmani ve kontrolundeki destegini olabildigi kadar en aza indirmesi gerektigini ileri surmektedir. Ozellestirme, egitim hizmetlerinin sunumunda cogunlukla ozel sektorun strateji, yontem ve tekniklerine basvurmaktadir. Soz konusu bu strateji, yontem ve tekniklerin her biri de ozellestirilmeye yeni bir boyut ve icerik kazandirarak egitimin piyasalasmasinin sinirlarini genisletmektedir. Ancak bu surecte elde edilen deneyimler gostermektedir ki egitimde ozellestirme, savunucularinin ileri surdukleri soylemlerin aksine, var olan esitsizlikleri gidermek yerine daha da derinlestirmektedir. Ozellestirme yontemleri arasinda, digerleriyle karsilastirildiginda daha sinsi ve daha tehlikeli oldugu ileri surulebilecek olan, kendi kendine yardim/girisimci hayirseverlikle ilgili calismalarin yapilmasi onerilmektedir.