تعیین میزان عود پلورال افیوژن بدخیم در تزریق پودر تالک در بیماران مبتلا به افیوژن بدخیم پلور در بیمارستان بعثت همدان در سالهای 90-1389

زمینه و هدف: بدخیمی‌های درگیر کننده پلور سومین عامل ایجاد کننده پلورال افیوژن هستند. حدود 50% بیماران مبتلا به سرطان‌های متاستاتیک به پلورال افیوژن بدخیم دچار می‌شوند. وجود پلورال افیوژن بدخیم در این بیماران بر غیر قابل درمان بودن این تومورها با جراحی و کاهش بقای بیماران دلالت دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان عود پلورال افیوژن بدخیم در تزریق پودر تالک از طریق لوله سینه‌ای در بیماران مبتلا به افیوژن بدخیم در بیمارستان بعثت همدان انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر نوعی مطالعه مشاهده‌ای و آینده‌نگر بود که بر روی 90 بیمار مبتلا به افیوژن پلور بدخیم بستری شده در بخش‌های جراحی و هماتولوژی ـ انکولوژی بیمارستان بعثت همدان طی سال‌های 1389و 1390 انجام گرفت. افراد وارد شده در این مطالعه بیماران مبتلا به انواع معیارهای تشخیصی بالینی، رادیوگرافیک و یافته‌های بدست آمده از آنالیز شیمیایی و سیتولوژیک مایع جنبی با تشخیص افیوژن بدخیم جنب مطابقت داشتند. برای همه این بیماران پلورودز با استفاده از لوله سینه‌ای شماره F 24 انجام گرفت. 5 میلی‌گرم پودر تالک فاقد آزبست (Asbest-Free talc Powder) تزریق شد. پس از انجام فرآیند پلورودز در جهت پیگیری پاسخ به درمان و کنترل عوارض و عود بیماری، بیمار در فواصل یک ماهه معاینه می‌گردید. ضمن آنکه بیماران پس از انجام فرایند پلورودز و نیز به فواصل یک ماهه به مـدت سه ماه از طریق رادیوگـرافی و مقایسه رادیوگـرافی‌های سریال بدست آمده با گـرافی اولیه پیگیـری گردیدند. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ویرایش 17 با استفاده از فرم‌ها و پرسشنامه‌های مربوطه، تحلیل گردید و از آمار توصیفی برای بیان نتایج استفاده شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر در مجموع 90 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی این بیماران 86/58 با انحراف معیار 00/12 سال بود. 58 بیمار (معادل 4/64%) مرد بودند. سرفه با 2/92% شایعترین علامت بیماران بود و درد سینه با 87/81%، تنگی نفس 8/57% و کاهش وزن با 8/17% در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. میانگین زمان لازم برای نگه داشتن چست تیوب، 72/3 روز با انحراف معیار 70/0 بود. میانگین طول مدت بستری، 71/0±74/5 روز بود. سرطان ریه با 24 مورد (7/26%) شایعترین بدخیمی زمینه ای بود. در 79 بیمار (8/87%) عمل موفقیت‌آمیز بود و در 11 بیمار (2/12%) عود بیماری گزارش شد. در پایان دوره پیگیری سه ماهه، سرفه در 1/11% بیماران، درد سینه در 7/6% و تنگی نفس در 3/3% بیماران گزارش شد. در 52 بیمار (8/57%)، عارضه قابل توجهی وجود نداشت و شایعترین عارضه در بیماران تب بعد از عمل (20%) و درد قفسه سینه (8/17%) بود. نتیجه‌گیـری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، استفاده از تالک به عنوان ماده اسکلروزان با استفاده از چست تیوب شیوه‌ای مناسب برای درمان افیوژن بدخیم است و میزان عود در دوران پیگیری سه ماهه، پایین می‌باشد. بهتر است مطالعه حاضر در آینده با استفاده از توراکوسکوپی هم انجام شود، تا امکان مقایسه این دو روش فراهم گردد. همچنین استفاده از مواد اسکلروزان دیگر هم در یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار جهت مقایسه نتایج مواد مختلف با تالک پیشنهاد می‌شود.