تحلیل شبکههای اجتماعی مهاجرین در سکونتگاه های پیراشهری مورد: روستای مرتضیگرد در شهرستان تهران

در این پژوهش تلاش شده با تهیه پرسشنامه محقق­ساخته از مهاجرین روستایی آق‌قلایی به تحلیل و بررسی شبکه‌های اجتماعی این مهاجرین در مقصد پرداخته شود. پژوهش حاضر به لحاظ روش از نوع توصیفی - تحلیلی، شیوه جمع‌آوری اطلاعات اسنادی و از روش‌های میدانی شامل پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق آق‌قلایی‌های مقیم روستای مرتضی­گرد و نمونه آماری 243 نفر از افراد بالای 18 سال مهاجرین ساکن در آن بود که به‌صورت تصادفی و براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. جهت تعیین پایایی سؤال‌های پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 783/0 به‌دست آمد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم­افزار spss و آمار توصیفی و آمار استنباطی (کای اسکوئر و آزمون t) انجام گرفت. براساس یافته‌های تحقیق، بیش از 61 درصد از این مهاجرین قبل از مهاجرت به مرتضی گرد توسط یکی از اقوام و آشنایان خود تشویق به مهاجرت به این محل شده‌اند و انواع حمایت‌های عاطفی و شغلی را از شبکه دریافت نموده‌اند به‌طوری‌که دریافتن شغل 85 درصد از این مهاجرین، دوستان و خویشاوندان نقش داشته‌اند و همگام با بهبود نسبی وضعیت اقتصادی خود وجوهی را به زادگاه خود برای خانواده ارسال نموده و ارتباط خود را غالبا به‌صورت ماهانه با زادگاه حفظ کرده‌اند.