بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت دهانگرد دریای خزر (Caspiomyzon wagneri Kessler, 1870) در رودخانه شیرود در فصلهای بهار و پاییز با روش مولکولی ریزماهواره

در این پژوهش تنوع ژنتیکی دهان‌گرد دریای خزر در رودخانه شیرود توسط نشانگر ریز‌ماهواره مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، از بافت نرم باله پشتی و دمی 67 قطعه ماهی بالغ از رودخانه شیرود در دو فصل پاییز 1395 و بهار 1396 نمونه‌برداری شد. استخراج DNA ژنومی به روش استات آمونیوم و واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) با استفاده از 10 جفت آغازگر صورت گرفت. کمیت و کیفیت DNA با استفاده از روش‌های اسپکتروفتومتری و الکتروفورز افقی ژل آگاروز 1 درصد بررسی و رنگ‌آمیزی با روش نیترات نقره انجام شد. نتایج نشان داد که 6 جفت از آغازگرها چندشکل و 4 جفت تک‌شکل بودند. میانگین کل آلل‌های واقعی و موثر در ماهیان مولد پاییزه به ترتیب 66/2 و 88/1 و در ماهیان مولد بهاره 16/3 و 06/2 بود. همچنین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار در ماهیان مولد پاییزه به ترتیب 101/0±239/0 و 116/0±363/0 و در ماهیان مولد بهاره 110/0±374/0 و 093/0±434/0 محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ (H-W)، بیشتر لوکوس‌ها خارج از تعادل بودند (05/0>P). میزان Fst و Rst به دست آمده بر اساس آزمون AMOVA، به ترتیب 153/0 و 200/0 بود که دارای اختلاف معنی‌داری بود (01/0>P). نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد دو جمعیت مجزا از لحاظ ژنتیکی در رودخانه شیرود وجود دارد که در باسازی ذخایر آن باید توجه لازم را به کار گرفت.