ملودی ادبیات صلح در ژئوپلتیک آشوب
2021
هدف پژوهش حاضر پاسخ به این پرسش است که «ادبیات صلح بهمثابه یک عنصر نوظهور، چگونه به کاهش سطح آشوبزدگی و افزایش سطح همگرایی و ایجاد صلح کمک میکند؟» فرض این است که ادبیات صلح با درنظرگرفتن صلح بهمثابه یک چرخه و فرایند، بهجهت نوع روایت و خوانش متفاوتی که دارد و همچنین گسترهی مخاطبینی که شامل میشود، با ترویج کارکردهایی نظیر: باور به امکان تغییر، همدلی بهجای تنش و نوعدوستی بهجای تبعیض، عوامل آشوبزا (اسلامهراسی) را محدود کرده و درنتیجه سطح صلح را افزایش میدهد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از نظریهی ماتریالیسم فرهنگی (رویکرد تلفیقی ویلیامز و سینفیلد) تحلیلی از رابطهی ادبیات، صلح و بازتاب مقولهی آشوبزدگی در جهان اسلام و پیامدهای آن ارائه کرده است. این تحلیل بهلحاظ زمانی به دورهی پسایازده سپتامبر تعلق دارد و با بازخوانی دو اثر خالد حسینی (بادبادکباز و هزار خورشید تابان) نشان میدهد که چگونه میتوان مولفههای ادبیات صلح را از این دو اثر استخراج کرد. جهان اسلام نیازمند بازخوانی میراث خود برای شکستن غیرواقعنماییهای موجود است. تصویرسازی آثار ادبی، ازاینجهت که مخاطب بسیار گستردهای دارد و از ماندگاری عمیقی برخوردار است، در تقابل با مولفههای آشوبزا قابلیتهای کاربردی ویژهای را داراست.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI