نقش عدالت اخلاقی و تواناییهای شناختی در پیشبینی تفکر انتقادی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عدالت اخلاقی و توانایی‌های شناختی در پیش‌بینی تفکر انتقادی دانشجویان در قالب مدل معادلات ساختاری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیۀ دانشجویان دانشگاه‌های شیراز در سال تحصیلی 97-96 تشکیل دادند که تعداد 250 نفر از دانشجویان این دانشگاه‌ها از راه نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس تفکر انتقادی ریکتس، توانایی‌های شناختی نجاتی و عدالت اخلاقی بیرگر استفاده شد. برای روایی مقیاس‌ها از تحلیل عاملی مرتبه دوم با نرم‌افزار AMOS و برای پایایی نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و پاسخ به فرضیه پژوهش، از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد، عدالت اخلاقی تأثیر مثبت و معنادار بر تفکر انتقادی داشته اما توانایی‌های شناختی توان تأثیرگذاری بر تفکر انتقادی را ندارد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که اخلاقیات از عوامل اصلی برای بررسی تفکر انتقادی است اما توانایی‌های شناختی نقشی در گرایش افراد به تفکر انتقادی ندارد.