ابعاد دلبستگی مکانی در رمان «سوئیس، وطن و تبعیدگاه» (سویسرا الوطن والمنفی) از سناء أبوشرار

دلبستگی مکانی به عنوان یکی از سطوح حس مکان به معنای ارتباط عاطفی مثبت میان شخص و مکان تعریف شده است. این پیوند حاصل تعاملات عاطفی، شناختی و رفتاری عمیق افراد با مکان می‌باشد که در طول زمان، عمق و گسترش می‌باید. از آنجا که مکان یکی از عناصر مهم و تأثیرگذار رمان به شمار می‌رود، دلبستگی به مکان می‌تواند به عنوان شاخصی مهم برای بررسی مکان و نقش آن در دلبستگی شخصیت‌ها مورد بررسی قرار گیرد. رمان «سوئیس وطن و تبعیدگاه» سناء أبوشرار دارای قابلیت‌های مکانی فراوانی برای بیان دلبستگی مکانی می‌باشد. هدف از این پژوهش آن است تا به شیوه تحلیلی- توصیفی ابعاد دلبستگی مکان و به تبع آن مراحل حضور فرد در مکان را که منجر به ایجاد دلبستگی می‌شود با استفاده از متون ارائه شده در روان‌شناسی محیطی مورد کنکاش قرار دهد. نتایج نشان می‌دهد دلبستگی به مکان در این رمان متأثر از ابعاد کالبدی، اجتماعی، فردی و زمانی شکل گرفته است، همچنین حضور افراد در مکان طی مراحلی از حضور فیزیکی تا تعهد کامل به مکان در دراز مدت منجر به دلبستگی می‌شود.