Pieśni Papuszy w perspektywie geo- i etnopoetyki

Papusza to osobowośc wyjątkowa i wyjątkowe są jej pieśni. Jednak jej cyganska tworczośc znana jest w mniejszym stopniu ze wzgledu na walory immanentne. Zamiast tego traktowana jest drugoplanowo i jedynie kontekstowo. Najwazniejszy bowiem okazuje sie aspekt legendotworczy. Stąd w swoim artykule skoncentruje sie na literaturze (osadzonej w kontekście biografii i praktyk kulturowych). Moim celem bedzie spojrzenie na utwory Papuszy z nowych perspektyw badawczych. Jako narzedzia do analizy posluzą strategie lektury wypracowane przede wszystkim przez geopoetyke, etnopoetyke, a na marginesie pojawią sie odniesienia do badan feministycznych. W centrum rozwazan znajdzie sie przestrzen lasu. Obrazowanie tego miejsca stanowi bowiem obszar wspolny wymienionych metodologii.