Seyahat maliyeti yöntemiyle Ankara ilinde orman içi rekreasyon alanlarına yönelik bölgesel talebin tahmini

Bu arastirma, seyahat maliyeti yaklasimi kullanilarak turetilecek bir bolgesel rekreasyonel talep fonksiyonu yardimiyla rekreasyon talebini nicel olarak olcmeyi ve talebi etkileyen degiskenleri belirlemeyi amaclamistir. Rekreasyonel ikame iliskilerinin incelenebilecegi; mesire yerleri, tabiat parklari ve milli park gibi orman ici rekreasyonel alanlarla, orman disi pek cok acik hava rekreasyonel firsat alani bulunan Ankara ili, calisma alani olarak secilmistir. Arastirma alani Ankara ilindeki; biri milli park, besi tabiat parki, yedisi mesire yeri, ucu kent ormani olmak uzere 16 orman ici rekreasyon sahasi ile ikame yerleri kapsamistir.  Arastirma verileri, iki tip anket formu kullanilarak, orman ici rekreasyon alanlarindaki 312 aktuel kullanici ile ilcelerde ikamet eden 556 potansiyel ziyaretciye uygulanan anketlerden elde edilmistir. Ana etkinligin piknik oldugu rekreasyon etkinlikleri icin, bolgesel seyahat maliyeti yaklasimina dayali olarak ve coklu regresyon analizleriyle iki bolgesel talep fonksiyonu tahmin edilmistir. Talep fonksiyonlarindaki seyahat maliyeti degiskeninde kuramsal artislar olusturarak ikinci asama talep egrileri cizilmistir. Aktuel ve potansiyel ziyaretcilerden elde edilen tum verilerle olusturulan talep fonksiyonu dikkate alindiginda; 0-503 TL araliginda seyahat maliyeti artisinin elde edilebilecek gelir duzeyini artirdigi, bu aralikta hesaplanan elastikiyet degerinin 0,01 ile 0,75 arasinda degistigi gorulmustur. Buna karsilik, hesaplanan esneklik degerinin 1’den buyuk degerlere donustugu, 755 TL ve ustu seyahat maliyeti artislari gelirleri azaltan bir sonuc yaratmaktadir. Arastirmada farkli rekreasyonel alanlar arasinda bir ikame etkisinin oldugu kanitlanmistir.