کاربرد فرمولاسیون نانویی ریزمغذی آهن در کشت مخلوط گندم و نخود؛ رهیافتی به سمت کشاورزی پایدار

مصرف نانوفرمولاسیون‌ها باتوجه به میزان اندک کود مصرفی و دقت دراختیارگیری گیاه بعنوان راهکاری برای کاهش نهاده‌ها و دستیابی به پایداری مطرح است. این آزمایش در سال 98-97 در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بصورت کرت‌های دوبار خردشده و در سه تکرار انجام شد. کرت‌های اصلی شامل 5 الگوی کاشت (تک‌کشتی گندم، تک‌کشتی نخود، سه کشت مخلوط گندم: نخود با نسبت 50:50، 50:70 و 50:90)، کرت‌های فرعی شامل 3 تیمار کودی (شاهد، نانوآهن و نیترات آهن) و کرت‌های فرعی‌فرعی شامل 2 غلظت (1500 و 750mg/L ) بود. نتایج نشان داد که کشت مخلوط 50:70 و غلظت 750 نانوآهن بیشترین کارآیی مصرف کود گندم را داشت و بطورکلی کارآیی مصرف آهن گندم در کشت مخلوط50:70 نسبت به سایر الگوهای کشت بیشتر بود. بیشترین کارآیی مصرف کود نخود هم در کشت مخلوط 90:50 و غلظت 750 نیترات آهن مشاهده شد. در مجموع کارآیی مصرف کود توسط گندم و نخود در نانوآهن بیشتر از نیترات آهن بود. بیشترین زیستتوده و عملکرد دانه گندم در تیمارهای تک‌کشتی+ نانوآهن (kg/ha16371) و تک‌کشتی+ نیترات آهن (kg/ha 5554) و کمترین زیستتوده (kg/ha 7480) و عملکرد دانه (kg/ha 2454) آن در کشت مخلوط 90:50 و نیترات آهن به دست آمد. در اکثر موارد، بیشترین زیستتوده و عملکرد دانه نخود در غلظت 750 مربوط به تیمار نیترات آهن و در غلظت 1500 مربوط به تیمار نانوآهن بود. با توجه به این که غلظت 750 در بسیاری از موارد مشابه یا برتر از غلظت 1500 بود می‌توان غلظت کود کمتری را بکار برد.