مقایسه ارزش تشخیصی اسمیر و PCR شستشوی برونش ها در تشخیص سل ریوی

زمينه و هدف: سل يکی از قديمی‌ترين بيماری‌های شناخته شده در انسان است. با توجه به شيوع بالای آن در ايران، استفاده از روش تشخيصی که سرعتی بيش از کشت و دارای حساسيت و ويژگی بيش از اسمير و در حد کشت داشته باشد ( PCR)، می‌تواند موجب تشخيص سريع و صحيح بيماری و درمان آن‌ها شده و بدين ترتيب کنترل بيماری در جامعه شود. لذا، تصميم گرفته شد تا در اين مطالعه به بررسی PCR در تشخيص سل در مايع شستشوی برونش ها Bronchoalveolar Lavage-BAL)) و مقايسه آن با اسمير پراخته شود. روش کار: بيماران مراجعه کننده به بيمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در طی دو سال 1389 و 1390 که با تشخيص احتمالی سل تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. نمونه شستشوی برونش آن‌ها جهت اسمير، کشت و PCR جهت تشخيص سل استفاده شد. اطلاعات بر اساس ميانگين و انحراف معيار ارائه شد و pvalue کمتر از 05/0 با ارزش در نظر گرفته شد. يافته ها: مجموعا 47 بيمار با تشخيص احتمالی سل ريوی تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند که کشت شستشوی برونش در 6 نفر ( 12.8%) آن‌ها مثبت بود. در 5 نفر ( 10.6%) اسمير مثبت و در 3 نفر (6.4%) PCR مثبت ديده شد. بر اساس اين نتايج اسمير مثبت دارای حساسيت 83% و ويژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفی 98% داشت. حال آنکه PCR مثبت دارای حساسيت 50% و ويژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفي 93% داشت. نتيجه گيری: اگرچه PCR روش سريع و جديدی برای تشخيص سل محسوب می‌شود ولي استفاده از روش قديمی‌تر اسمير کم هزينه‌تر و ساده‌تر بوده و امکان انجام آن در همه نقاط ايران مقدور است و کماکان راه مناسب‌تری برای تشخيص سل است.