Ultrasonograficzna ocena metod doprężania stentu wszczepionego do tętnicy wieńcowej

Wstep: Celem pracy bylo porownanie dwoch metod doprezania stentu pod kontrolą ultrasonograficzną w zalezności od wewnetrznej struktury blaszki miazdzycowej, jej rozkladu przestrzennego i obecności zwapnien. Material i metody: U 26 pacjentow z chorobą niedokrwienną serca wszczepiono stent do tetnicy wiencowej. Pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzwiencowej stenty doprezano przy uzyciu dwoch metod: zastosowania wiekszego ciśnienia (o 4 atm wiecej) lub zastosowania balonu o średnicy wiekszej o 0,5 mm. Stenty doprezano 1–4 razy w celu osiągniecia optymalnego wyniku. W zalezności od dlugości stentu wybierano 3–5 segmentow w jego obrebie. W 134 segmentach do doprezania stentu stosowano wyzsze ciśnienie, w 32 segmentach — wiekszy balon. Mierzono pole powierzchni przekroju poprzecznego światla stentu (SA [mm 2 ]) oraz minimalny i maksymalny wymiar poprzeczny światla stentu (minSD, maxSD [mm]), z czego wyliczano średnią (avSD = minSD + maxSD/2). Z wartości przed i po redylatacji wyliczano przyrosty, ktore nastepnie porownywano w zalezności od metody doprezenia. Blaszki miazdzycowe sklasyfikowano wedlug kryteriow ultrasonograficznych jako: miekkie, mieszane, twarde, ze zwapnieniami i bez zwapnien, koncentryczne i ekscentryczne. Wyniki: Po zastosowaniu wyzszego ciśnienia do doprezenia stentu obserwowano wieksze przyrosty średniego wymiaru poprzecznego światla stentu (avSD = 0,226 mm) oraz pola powierzchni przekroju poprzecznego światla stentu (SA = 1,14 mm 2 ) niz po uzyciu wiekszego balonu (avSD = 0,073 mm, SA = 0,662 mm 2 ). Istotne roznice stwierdzono w blaszkach miekkich, koncentrycznych, ekscentrycznych i bez zwapnien. Skutecznośc obu metod redylatacji stentu byla podobna w blaszkach mieszanych, twardych i ze zwapnieniami. Wnioski: Doprezanie stentu przy uzyciu wyzszego ciśnienia powoduje wieksze przyrosty wymiaru poprzecznego oraz pola powierzchni przekroju poprzecznego światla stentu niz w przypadku stosowania wiekszego balonu z zastosowaniem takiego samego ciśnienia. (Folia Cardiol. 2004; 11: 433–445)