بررسی ارتباط قد، وزن و شاخص توده بدنی با پارامترهای بیومتریک چشم

مقدمه و اهداف پارامترهای بیومتریک چشم فاکتور مهمی بوده که نقش ارزشمندی در زمینه­های تشخیصی و درمانی چشم دارد. هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط قد، وزن و شاخص توده بدنی با پارامترهای بیومتریک چشم بود. مواد و روش­ ها 123 چشم از 123 شرکت­کننده در کلینیک نوردیدگان کرج تحت معاینات چشمی قرار گرفتند. معیار ورود شامل عیب انکساری کروی بین صفر تا 2±، آستیگماتیسم صفر تا 2.00- دیوپتر و بهترین حدت بینایی تصحیح­شده­ی 20/20 بود. معیار خروج شامل دیابت، فشار خون، مشکلات تیروئیدی، قوز قرنیه، اسکار قرنیه، ناخنک، آب مروارید، آب سیاه و سابقه جراحی چشمی بود. پارامترهای بیومتریک توسط دستگاه بیومتر لنزاستار و قد و وزن توسط پروتکل استاندارد اندازه ­گیری شد. یافته­ ها اطلاعات بیومتریک چشم شرکت­کنندگان با میانگین سنی 41/8±36 سال شامل 61 زن (6/49 درصد) و 62 مرد (4/50 درصد) مورد مطالعه قرار گرفت. متوسط قد، وزن و شاخص توده بدنی این افراد به ترتیب 81/9±40/170 سانتی­متر، 91/18±84/79 کیلوگرم و 18/6±54/27 کیلوگرم بر متر مربع اندازه­گیری شد. همچنین متوسط طول محوری کره چشم، ضخامت مرکزی قرنیه، عمق اتاق قدامی و ضخامت لنز داخل چشمی به ترتیب 82/0±59/23 میلی­متر، 84/36±60/538 میکرومتر، 32/0±57/3 میلی­متر، 35/0±79/3 میلی­متر و قدرت قرنیه 42/1±67/43 دیوپتر محاسبه شد. قد رابطه­ی مثبتی با طول محوری و عمق اتاق قدامی داشت (003/0 p= و 001/0p<)، اما با قدرت قرنیه رابطه­ی منفی نشان داد (001/0p<). همچنین شاخص توده­ی بدنی با ضخامت عدسی رابطه­ی مثبت داشت (05/0p<). همچنین وزن با طول محوری (005/0p=) و عمق اتاق قدامی (05/0p<) رابطه مثبت نشان داد. نتیجه­ گیری با افزایش قد و وزن، طول محوری و عمق اتاق قدامی چشم افزایش می­یابد و قدرت قرنیه با افزایش قد کاهش می­یابد. شاخص توده­ی بدنی ارتباط مستقیم و مثبتی با ضخامت عدسی چشمی داشت.