Gletsjers in West-Europa... tijdens de ijstijden: Pleistocene glaciaties in middelgebergten ten noorden van de Alpen

Tijdens de periode van maximale ijsbedekking gedurende de laatste ijstijd lag er een grote ijskap op het Scandinavische vasteland en de Britse eilanden. Ook op de Alpen lag er een grote ijskap waar nu nog kleine relicten van terug te vinden zijn als gletsjers. In middelgebergtes gelegen tussen de Scandinavische en de Alpiene ijskap waren in die tijd ook gletsjers terug te vinden vergelijkbaar met deze die we nu aantreffen in de Alpen. De aanwijzingen die het bestaan van deze gletsjers verraden, worden nu nog teruggevonden als sedimenten afgezet door een gletsjer en specifieke reliefvormen die enkel toegeschreven worden aan glaciaties. Aan de hand van deze aanwijzingen en door dateringen kunnen vroegere gletsjers gereconstrueerd worden en kan de omvang geschat worden. Vaak verloopt dit niet probleemloos omdat niet alle overblijfselen even goed bewaard zijn. Bepaalde condities maakten deze vergletsjering mogelijk. Het heersende klimaat is de meest voor de hand liggende. Maar de verschillende gebieden hier besproken, hebben niet altijd dezelfde klimaatsomstandigheden ondergaan en hebben verschillende hoogteliggingen en relief. Het gaat hier om lokale veranderingen tussen de gebieden en aan de hand daarvan wordt er een verklaring gezocht waar wel en waar geen glaciaties hebben plaatsgevonden. Niet enkel de hoogteligging is hierbij belangrijk maar ook de oorsprong van het gebergte, dat een bepalende factor is voor het relief. Maximale vergletsjering van de gebieden gebeurde niet overal gelijktijdig door de afstand tot de meest nabije zee, die zorgde voor verschillende klimaatsomstandigheden.