Yönetime İçkin Etikten Kamu Etiğine

Kamu yonetiminin en onemli calisma alanlarindan biri etiktir. Ozellikle son on yil icinde etik cok gozde bir konu olarak hatiri sayilir sayida calismaya konu olmustur. Etik uzerine yapilan calismalari genel olarak iki kategoriye ayirmak mumkundur. Niceliksel olarak bir hayli fazla olan ilk kategorideki calismalar etige surec bakisiyla yaklasmakta ve sureci ozellikle 1980’lerde baslatmaktadir. Bu calismalarda etigin dogus nedenleri uzerinde durulmakta ve bu alanda yapilan orgutlenmeler degerlendirilmektedir. Daha az sayida olan ikinci kategorideki calismada ise etik, kamu yonetimi disiplininin dogusu ile es zamanli olarak ele alinmakta ve disiplin icindeki degisim surecinde analiz edilmektedir. Literature cok onemli katkilar saglayan bu calismalarin iki temel ozelligi on plana cikmaktadir. Oncelikle bu calismalarda etik kavrami zamansal olarak degisime ugramayan ve sureklilik sergileyen bir kavram olarak tanimlanmaktadir. Ikinci olarak ise etik, kamu yonetiminde varilmasi planlanan bir amac olarak degerlendirilmektedir. Bu calismada ise bu bakis acilarindan farkli olarak etik, kamu yonetiminde etik ve kamu etigi kavramlarinin benzerlikler kadar farkliliklar barindirdigi ve degisen devlet anlayisinda farkli anlamlar ihtiva ettigi one surulmektedir. Bu noktada etik amac olarak degil, arac olarak belirmekte ve ozellikle kamu etiginde gorulecegi uzere devletin donusumunu gerceklestirmede onemli roller ustlenmektedir.