تأثیر سرمایههای اجتماعی و فرهنگی بر آگاهی و عملکرد والدین نسبت به مسئلهی کودک آزاری

شناخت عوامل زمینه­ساز مسئله­ی کودک آزاری در جامعه ضرورتی اجتناب ناپذیر است. زیرا آسیب­های ناشی از آن در سطح فردی و اجتماعی غیر قابل اغماض است. پژوهش حاضر با هدف شناخت آگاهی و عملکرد والدین نسبت به مصادیق کودک آزاری، با به­کارگیری دیدگاه بوردیو انجام شده است. در این راستا نقش عواملی چون سرمایه­های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بر میزان آگاهی و عملکرد والدین نسبت به مصادیق کودک آزاری در نظر گرفته شده است. روش پژوهش میدانی (پیمایش) بوده و روی نمونه­ای به حجم 301 نفر از والدین دارای فرزند 18-0 ساله­ی شهر رشت انجام شده است و از طریق آزمون­های آماری مرتبطی چون همبستگی و رگرسیون چند گانه فرضیه­های پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که انواع مختلف سرمایه­های در اختیار والدین پیش بین مناسبی برای  میزان آگاهی  و  عملکرد آنها نسبت به انواع مختلف کودک آزاری می­باشند. به عبارتی دیگر، برخورداری افراد از سرمایه های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، آگاهی بالاتر و عملکرد مناسب تر­ آنها  نسبت به انواع مختلف کودک آزاری را در پی خواهد داشت.