مدل سازی زمین آماری تغییرات مکانی کیفیت آب های زیرزمینی با استفاده از GIS و مدل ویلکوکس (مطالعه موردی بخش های مرکزی و کنارک، چابهار)

مصرف آب با کیفیت نامطلوب برای امور کشاورزی، تأثیر منفی بر روی رشد گیاهان و خصوصیات فیزیکی خاک می‌گذارد. هدف از پژوهش پیش رو تعیین تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی جهت کشاورزی در بخش‌های مرکزی و کنارک شهرستان چابهار بود. بدین منظور بعد از جمع‌آوری آمار دو پارامتر EC و SAR از 40 حلقه چاه موجود در منطقه مطالعاتی در سال 1398، با استفاده از روش‌های معکوس فاصله، چندجمله‌ای عام، چندجمله‌ای محلی، توابع پایه شعاعی و کریجینگ با سمی واریوگرام­های دایره‌ای، کروی، نمایی، گوسین و معادلات درجه‌دو، مناسب‌ترین روش جهت درون‌یابی با توجه به معیارهای ارزیـابی مجـذور میـانگین مربعـات خطـا (RMSE) و ضریب همبستگی (R2) انتخاب گردید. که روش درون‌یابی کریجینگ با مدل واریوگرامی گوسین با 85/13RMSE= و 77/0 R2=  به‌عنوان مناسب‌ترین روش‌ جهت درون‌یابی پارامتر  SAR و روش درون‌یابی کریجینگ با مدل واریوگرامی کروی با 89/797RMSE= و 68/0R2=   به‌عنوان مناسب‌ترین روش‌ جهت درون‌یابی پارامتر EC در منطقه مورد مطالعه تعیین شدند. در ادامه نقشه کیفیت آب زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و آبیاری بر مبنای روش ویل­کاکس با استفاده از  نقشه تغییرات مکانی دو پارامتر EC و SAR تهیه شد. نتایج نشان داد که حدود 10% از آب‌های زیرزمینی به‌عنوان کیفیت خوب و 51% به‌عنوان کیفیت متوسط و 16% به‌عنوان کیفیت نامناسب و حدود %23 به‌عنوان آب غیرقابل استفاده را در محدوده مطالعاتی تشکیل دادند.