بررسی روابط معیارهای گیاهی گونه خَوَشک (Daphne mucronata) با عوامل محیطی در استان همدان (مطالعه موردی: لشگردر ملایر)

بررسی‌ روابط معيارهاي گياهي گیاهان مرتعی با عوامل محيطي، اطلاعات پایه‌ای را در مورد نیازمندی‌‌های اکولوژیک و واکنش آنها به محیط در دسترس قرار می‌دهد که برای مدیریت صحیح مراتع قابل استفاده است. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط تراکم، درصد پوشش، بیوماس و فراوانی خوشک ( Daphne mucronata ) با عوامل محیطی مانند خصوصیات فیزیکي - ‌شیمیایی خاک و نیز عوامل پستی و بلندی بود. بدین‌منظور، در سه منطقه (منطقه با پوشش زیاد، متوسط و کم خوشک) چهار ترانسکت 100 متری در راستای شیب مستقر گردید. تراکم از روش نقطه 4/1 مرکزی، درصد پوشش با استفاده از روش ترانسکت خطی و بیوماس نیز از طریق قطع و توزین محاسبه شد. نمونه‌‌های خاک به‌‌صورت سیستماتیک در طول هر ترانسکت و از دو عمق (10-0 و 30-10 سانتی‌متر) در هر منطقه اخذ گردیدند و در آزمايشگاه، ویژگی‌های اسیدیته، هدایت الکتریکی، ماده آلی، ازت كل و بافت خاک هریک از نمونه‌ها تعيين گرديد. برای بررسی ارتباط معیارهای گیاهی گونه خوشک ( Daphne mucronata ) با خصوصيات خاک و عوامل پستی و بلندی، از تحلیل رگرسیون چند‌گانه استفاده شد. نتايج نشانگر آن است كه در بین عوامل پستی و بلندی، شیب 70-60 درصد و ارتفاع 2050-1850 متر بر روی تراکم و درصد پوشش خوشك بيشترين نقش را دارند، حال آنكه شیب 90-80 درصد و ارتفاع 2350-2050 متر با بیوماس خوشك بيشترين ارتباط را دارا مي‌باشند. در بين خصوصيات خاك نيز اسیدیته خاك و درصد رس آن، بیشترین ارتباط را با همه معیارهای گیاهی خوشك دارند. بنابر نتايج به‌دست آمده، این گونه گیاهی عمدتا" در جهت‌‌های جنوب‌غربی، شیب 90-60 درصد، ارتفاع 2350-1850 متر از سطح دریا، خاک‌های با بافت رسی- لومی با اسیدیته 6/58 تا 7/25 و شوری کم حضور دارد.