تولید دانش انتظامی معطوف به ارتباطات علمی بین سازمانی در ناجا

مسئلۀ اساسی این مقاله، شناسایی و تبیین ارتباطات علمی بین سازمانی با تولید دانش است. هدف اصلی مقاله حاضر، بررسی کارکرد ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران(ناجا) در رابطه با تولید دانش انتظامی است. چارچوب نظری تحقیق، نظریۀ کنشگر- شبکه لاتور است. این مقاله برگرفته از تحقیقی است که بر حسب هدف، از نوع کاربردی و بر حسب ماهیت، از نوع توصیفی - تحلیلی است. قلمروی جغرافیایی تحقیق، سطح ملی است ودر بازه زمانی سال 1385 تا سال 1389 انجام شده است. ابزار جم عآوری داد هها، پرس شنامه معکوس است. جامعه آماری تحقیق، شامل تفاهم نام هها در حوزه ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی و خروج یهای علمی ناجا است. نتیجه عمدة این پژوهش نشان م یدهد که ناجا با بسط ارتباطات علمی برون سازمانی و جذب مشارکت علمی اساتید برون سازمانی در یک آمایش سرزمینی، در زمینه تولید دانش به مثابه یک دانشگاه نامرئی عمل کرده است