اولویت بندی معیارها و شاخص های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فنی بوم گردی روستایی با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره

بوم­گردی از اهرم­های اصلی توسعه زیست­محیطی، اقتصادی و اجتماعی و از جمله رویکردهای ضروری در فرآیند نیل به توسعه پایدار و جلوگیری از هدر رفت وقت و سرمایه در جهان است که همواره از دیدگاه­های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تعیین و اولویت­بندی معیارها و شاخص­های بوم­گردی روستایی با استفاده از نظرات 44 نفر از خبرگان و کارشناسان متخصص در این حوزه بوده است. در این پژوهش­، از تکنیک دلفی به­منظور شناسایی معیارها و شاخص­های زیست­محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فنی حائز اهمیت در بوم­گردی روستایی، از تکنیک  ­تصمیم­گیری چندمعیاره Entropy و TOPSIS به منظور محاسبه وزن و اولویت آنها استفاده شده است. تجزیه و تحلیل یافته­های این پژوهش با استفاده از تکنیک دلفی، 54 شاخص و 4 معیار را از جنبه­­های زیست­محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فنی برای بوم­گردی روستایی شناسایی و بومی­سازی نموده است. نتایج وزن­دهی معیارها از طریق تکنیک Entropy نشان داد که معیار زیست­محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فنی به ترتیب وزن­های (2501/0)، (2726/0)، (2496/0) و (2276/0) را به خود اختصاص داده­اند. نتایج اولویت­بندی معیارها با تکنیک­ TOPSIS نیز نشان داد معیارهای فنی و اقتصادی اولویت بالاتری را در قیاس با سایر معیارها در بوم­گردی روستایی دارند. همچنین یافته­های پژوهش نشان داد از جنبه زیست­محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فنی به ترتیب شاخص­های­ وجود فضای سبز، جنگل، مرتع...؛ شکوفایی اقتصاد روستاها با توسعه و رونق بازارهای محلی روستایی؛ سبک معماری و صنایع دستی، نوع پوشش لباس و غذاها و وجود اماکن و جاذبه­های مذهبی، تاریخی، باستانی، زیارتی... نسبت به سایر شاخص­ها اولویت اول را به خود اختصاص دادند. نتیجه بررسی­های بعمل آمده نشان می­دهد که بوم­گردی روستایی بدلیل قابلیت­های خاص خود می­تواند سبب جذب گردشگران داخلی و خارجی و پیشرفت زیست­محیطی، اقتصادی و اجتماعی در آینده شود. لذا، پیشنهاد می­گردد معیارها و شاخص­های بومی­سازی شده بوم­گردی روستایی در این مطالعه در برنامه­های مدیریتی مورد توجه قرار گیرد و سازمان ذیربط جهت اجرای پروژه­های بوم­گردی روستایی این معیارها و شاخص‌های انتخاب شده را مد نظر قرار دهند.