تأثیر خودروهای خودران شخصی و اشتراکی بر روی انتخاب مد سفر با اهداف متفاوت با توجه به تغییرات سه متغیر زمان سفر، هزینه پارکینگ و هزینه بهرهبرداری (مطالعه موردی: شهر قم)

با توجه به پیشرفت‌های گسترده تکنولوژی در زمینه هوشمند سازی سیستم های حمل‌ونقل، پیش‌بینی می‌شود که خودروهای خودران۱ بزودی به صورت گسترده‌ای وارد صنعت می شود و مؤلفه‌های مختلف تقاضا در حمل‌ونقل شامل زمان سفر، مد سفر۲، ارزش زمان، وسیله-مسافت پیموده شده، هزینه پارکینگ۳، هزینه بهره‌برداری۴، استفاده‌کنندگان و غیره را تحت تأثیر قرار بدهند. لذا در این پژوهش، تلاش بر این است که تأثیرات این خودروها بر روی انتخاب مد سفر در شهر قم تعیین شود. برای انجام این کار، داده‌های مربوط به جمعیت مصنوعی، اشخاص، خانوار، نواحی ترافیکی، اطلاعات کاربری زمین و ماتریس‌های مقاومت بین نواحی مربوط به شهر قم، جهت پیش‌بینی تقاضا به‌صورت فعالیت مبنا وارد نرم‌افزار اکتیویتیسیم۵ شد. در گام بعد جهت مشخص کردن تأثیرات خودروهای خودران بر روی انتخاب مد، برای سه متغیر زمان سفر، هزینه پارکینگ و هزینه بهره‌برداری که طبق پیش‌بینی‌ها و با استناد به مقالات معتبر، تغییرات گسترده‌ای را در زمان حضور این خودروها تجربه می‌کنند، بازه‌ای از تغییرات طی ۱۰ مرحله در نظر گرفته شد و تغییرات حاصله در انتخاب مد سفر برای هر مرحله و هر هدف سفر به‌صورت جداگانه تجزیه‌وتحلیل شده اند. نتایج نشان می‌دهند که از بین سه متغیر ذکرشده، تغییرات هزینه پارکینگ بیشترین تأثیر را بر روی سهم مد خودروی خودران شخصی و تغییرات زمان سفر بیشترین تأثیر را بر روی مد خودروی خودران اشتراکی۶ دارند