De rol van occlusie bij bruxisme

Binnen de mondzorg bestaat al decennialang de overtuiging dat bruxisme en occlusie causaal zijn gerelateerd. Het doel van dit hoofdstuk is een kritisch oordeel te geven over dit onderwerp aan de hand van de beschikbare (Engelstalige) literatuur. Een zoekactie in PubMed, uitgevoerd met behulp van de trefwoorden "Bruxism [Majr] AND (Dental Occlusion [Majr] OR Malocclusion [Majr])", leverde 92 artikelen op, waarvan er 45 uiteindelijk zijn behandeld in dit hoofdstuk. Een deel van de verkregen publicaties ging over de mogelijke associaties tussen bruxisme en diverse occlusievariabelen. Daarbij werd geconcludeerd dat noch voor premature occlusiecontacten, noch voor interferenties in de articulatie, noch voor factoren die verband houden met de anatomie van het orofaciale skelet enig bewijs beschikbaar is dat ze betrokken zijn bij de etiologie van bruxisme. In plaats daarvan is er een groeiend besef dat psychosociale factoren en gedragsproblemen belangrijk zijn bij het ontstaan en/of aanhouden van bruxisme. Een ander deel van de gevonden artikelen ging in op de mogelijke intermediaire functie van occlusie bij bruxisme en de vermeende gevolgen van bruxisme, zoals gebitsslijtage, afbraak van het parodontium en temporomandibulaire pijn en disfunctie. Hoewel de meeste tandartsen het eens zijn over het feit dat bruxisme schadelijke effecten kan hebben op het orofaciale systeem, is er geen bewijs gevonden voor een intermediaire functie van occlusie en articulatie. Op basis van het (ontbreken van) bewijsmateriaal dat uit deze zoekactie naar voren kwam, moet de vraag of er een causaal verband bestaat tussen bruxisme en occlusie dan ook met een ferm 'nee' worden beantwoord.