Metabolizam nukleotida kao meta lijekova

Nukleotidi su molekule koje u metabolizmu stanice imaju mnogo razlicitih uloga: energetska valuta stanice, sekundarni glasnici u stanicnoj komunikaciji, građevne jedinice deoksiribonukleinske (DNA) i ribonukleinske kiseline (RNA) te mnogih enzimskih kofaktora, itd. Sinteza nukleotida se odvija u svim tkivima i može u potpunosti zadovoljiti sve potrebe organizma, odnosno ne trebamo dodatno nukleotide unositi prehranom. Nukleinske kiseline unesene prehranom, visokom se efikasnoscu razgrađuju na nukleotide. Putevi razgradnje stanicnih nukleotida preklapaju se s putevima razgradnje nukleotida unesenih prehranom. Intermedijeri razgradnje nukleotida i nukleinskih kiselina mogu uci u puteve „spasavanja“ odnosno mogu se sintetizirati u nove nukleotide. Spomenuti nacin jedan je od nacina na koji nastaju nukleotidi, a drugi je sinteza de novo kojom iz nekoliko važnih prekursora nastaju purinske i pirimidinske baze. Razgradnja spomenutih baza odvija se na nekoliko nacina te zavrsava s razlicitim produktima ovisno o organizmu. Buduci da dostupnost nukleotida u stanici utjece na sintezu nukleinskih kiselina, biosintetski i biorazgradni putevi nukleotida cesta su meta mnogih lijekova koji se koriste kao kemoterapeutici. Koraci u sintezi i razgradnji nukleotida meta su i mnogih antivirusnih lijekova.