بررسی ميزان مرگ و مير و عوامل مؤثر بر آن در بيماران بستري در بخشهاي مراقبت ويژة تروما طی یک دورة سه ساله

مقدمه : امروزه بخش‌های مراقبت ویژه به دلیل هزینه‌های اقتصادی بالایی که ممکن است به سیستم‌های بهداشتی و درمانی تحمیل کنند، مورد توجه خاص قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ميزان مرگ و مير بیماران و عوامل مؤثر بر آن در بخش‌هاي مراقبت ويژة ترومای بيمارستان شهيد باهنر كرمان انجام پذیرفت. مواد و روش‌ه ا:  مطالعة توصیفی مقطعي [1] حاضر،  طی یک دورة سه ساله از فروردین ماه 1389 تا اسفند 1391 در بخش مراقبت‌های ویژة جراحی اعصاب و تروما انجام پذیرفت. نمونه‌گیری به صورت سرشماری و شامل تمام بیمارانی بود که در این بازة زمانی فوت شده بودند. متغیرهایی مثل سن، جنس، بیماری زمینه‌ای، ابتلا به عفونت در هنگام پذیرش، ابتلا به عفونت بیمارستانی، تعداد واحد خون دریافتی، زمان فوت (ساعت و روز) و نمرة آپاچی [2]  ارزیابی و با استفاده از نرم‌افزار آماری  SPSS18 تجزيه و تحليل شد. یافته‌ها : در مجموع از کل 1112بیمار پذیرفته شده 873 نفر مرد (5/78%) و مابقی زن بودند. از کل  بیماران پذیرش شده  192 نفر (26/17%) فوت کرده بودند. بیشترین میزان مرگ و میر در گروه سنی بالای 60 سال با 8/28٪ مشاهده شد (05/0p<). براساس نمرة آپاچی 7/67% از موارد فوتی نمره‌ای بالاتر از 25 داشتند. از نظر زمانی، 1/53% از موارد فوت در روزهای تعطیل و 64% در ساعات نیمه شب تا ساعت 6 صبح اتفاق افتاده بود (05/0p<). از نظر ابتلا به عفونت 9/22% از بیماران ترخیص شده و 3/24% از بیماران فوت شده طی دوره بستری حداقل یک کشت باکتریال مثبت داشتند(05/0p<). همچنین طبق آمارها 6/59% از متوفیان بیش از 6 واحد خون طی دورة بستری دریافت کرده بودند (05/0p<). نتيجه‌گيري : بر اساس یافته‌های مطالعة حاضر بخش زیادی از ریسک‌فاکتورهای افزایش دهندة مرگ و میر در بخش مراقبت‌های ویژه  قابل پیشگیری هستند و تیم‌های درمانی باید برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای کاهش آن داشته باشند