“Il N’est Pas Or, Quanqu’il Appert” Le Songe Du Vieil Pèlerin’a Göre XIV. Yüzyıl Sonlarında Kuzey Afrika ve Orta Doğu

Philippe de Mezieres tarafindan 1389 yilinda kaleme alinan ve donemin Fransa Krali VI. Charles’a sunulan Le Songe du Vieil Pelerin kullanilan yazim teknigiyle degerli bir edebi eser olmakla beraber, icerdigi tarihi ve cografi kayitlar ile XIV. yuzyil tarih arastirmalari icin onemli bir kaynaktir. Omrunun kayda deger bir kismini Dogu’da geciren bu eski sovalye, eserinin birinci kitabinda okuyucuyu bilinen dunyada alegorik bir tura cikarir. Yazdiklari temel olarak kendi gozlemlerine dayansa da bizzat gitmedigi yerlerden bahsederken cesitli kaynaklari referans gosterir. Bolumun bazi kisimlarinda Turklerin ve Muslumanlarin yasadigi cografyalar hakkinda ilgi cekici bilgilere, siyasi gelismelere ve gundelik hayattan kesitlere yer vermektedir. Bu calismada eserin Suriye, Misir, Etiyopya ve Constantinopolis’den bahseden kisimlarinin cevirisi sunulacak ve degerlendirilecektir.