تبیین مفهوم متناقضنما و کارکرد آن در تعابیر شعری احمد مطر

متناقض­نما شگردی هنریست که به عنوان یکی از مؤلفه­های برجسته­سازی و آشنایی­زدایی در متون ادبی مورد توجه ناقدان قرار گرفته است. این فن در ادبیات جدید به عنوان یکی از مهمترین ویژگی­های شعر معاصر به شمار آمده و برای آن انواع، کارکردها و مقاصد خاصی در نظر گرفته شده است. این پژوهش می­کوشد تا با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی، کارکرد متناقض­نما و انواع آن را در شعر احمد مطر کاویده و به این مساله پاسخ دهد که وی برای بیان چه اغراضی از این شیوه بیانی استفاده کرده است. نتیجه پژوهش حاکی از این است که متناقض­نما مهمترین ویژگی اسلوبی شعر احمد مطر به شمار می­رود که شاعر آن را در دو گونه متناقض­نمای ترکیبی و متناقض­نمای معنایی به کار برده است. کارکرد این شگرد در شعر او در جهت تبیین برخی مفاهیم سیاسی، اجتماعی، آزادگی و مفاهیم ذاتی به کار گرفته شده و با استفاده از زبان تمسخر و تهکم و به شکلی طنزگونه در راستای بیان برخی اغراض مثل، تمسخر حکام و سردمداران عرب و سرزنش جامعه عربی به خاطر پذیرفتن ظلم و ستم به کار بسته شده است.