Ocena spodziewanych następstw hemodynamicznych zamiany stymulacji komorowej na dwujamową

Cel pracy: Ocena roznych parametrow echokardiograficznych pod kątem ich praktycznej przydatności do przewidywania spodziewanych zmian hemodynamicznych związanych ze zmianą stymulacji komorowej na dwujamową. Material i metody: Badaniami objeto 36 osob z wszczepionym stymulatorem DDD w wieku od 30 do 81 lat, średnio 56,1 ± 14,6. Wyniki: Parametrem najlepiej korelującym z wynikającym ze zmiany stymulacji VVI na DDD przyrostem objetości wyrzutowej byla zmiennośc zintegrowanej predkości przeplywu aortalnego (r = 0,833, p Wnioski: 1. Zmiennośc maksymalnej predkości przeplywu aortalnego jest najprostszym w zastosowaniu, a jednocześnie wiarygodnym parametrem przewidującym korzyśc hemodynamiczną. 2. Nie znaleziono parametru echokardiograficznego pozwalającego na określenie spodziewanej korzyści hemodynamicznej, ktory bylby niezalezny od przewodzenia komorowo-przedsionkowego.