نقش تاب آوری، تنظیم هیجان و خودکارآمدی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختردر مدارس متوسطه دوم شهراردبیل

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب­آوری، تنظیم هیجان و خودکارآمدی در پیش­بینی فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان انجام شد. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش­آموزان (دختر) پایه دهم متوسطه­ی مدارس شهر اردبیل در سال­تحصیلی­98-1397­بود. نمونه­ی­آماری این پژوهش246دانش­آموز بودند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه­ی فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران، پرسشنامه­ی تنظیم هیجان گروس و جان، پرسشنامه­ی تاب‌آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه­ی باورهای خودکارآمدی عمومی نظامی، شوآرترز و بورن اجرا گردید. برای تجزیه­و­تحلیل اطلاعات، از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل­رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد تاب­آوری و خودکارآمدی می­تواند فرسودگی تحصیلی را در دانش­آموزان پیش­بینی کند. بر اساس یافته های این مطالعه دانش آموزان تاب­آور، خودکارآمد و دارای تنظیم­هیجانی درست، آسیب­پذیری کمتری در مقابل فرسودگی تحصیلی دارند. بنابراین تقویت این متغیر در دانش آموزان که در معرض فرسودگی تحصیلی قرار دارند، سبب بهبود عملکرد تحصیلی آنان می شود.