بهینهسازی کالوسزایی و باززایی گیاه خیار (Cucumis Sativus L.) با استفاده از ریزنمونههای کوتیلدون، هیپوکوتیل و برگ

رقم سوپرنیا خیار یکی از ارقام مهم هیبرید وارداتی با عملکرد  بالا می­باشد. به منظور بهینه کردن تکثیر غیرجنسی این رقم از طریق کشت درون شیشه‌ای، ریزنمونه­های مختلف کوتیلدون، هیپوکوتیل و برگ در محیط پایه موراشیگ و اسکوگ MS)) تحت أثر غلظت‌های صفر، 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 میلی‌گرم در لیتر هورمون 1- نفتالن استیک اسید (NAA) در ترکیب با غلظت‌های 1، 2، 3 و 4 میلی‌گرم در لیتر هورمون 6- بنزیل آمینوپورین (BAP) قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و تعداد پنج ریزنمونه در هر تکرار انجام گردید. درصد کالوس­زایی، درصد کالوس­های رویان­زا و فراوانی تولید نوساقه در ریزنمونه­های کشت شده مورد ارزیابی قرار گرفت. بیشترین میزان کالوس­زایی (6/86 درصد) در ریزنمونه کوتیلدون در تیمار هورمونی 3/0 میلی‌گرم در لیتر NAA به همراه 3 میلی‌گرم در لیتر BAP، بیشترین درصد کالوس­های رویان­زا (6/61 درصد) در ریزنمونه هیپوکوتیل در تیمار هورمونی 2/0 میلی‌گرم در لیترNAA  به همراه 2 میلی‌گرم در لیتر BAP و بیشترین تعداد نوساقه (08/20) در ریزنمونه کوتیلدون در تیمار هورمونی 3/0 میلی‌گرم در لیتر NAA به همراه 3 میلی‌گرم در لیتر BAP مشاهده گردید. نوساقه­های باززا شده جهت القا و تشکیل ریشه­ به محیط MS ½ حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر هورمون NAA منتقل و سپس گیاهچه­های رشدیافته به محیط خارج آزمایشگاه سازگار گردیدند. بر اساس نتایج این مطالعه، استفاده از ریزنمونه کوتیلدون جهت ریزازدیادی و باززایی این ژنوتیپ به­خصوص در مطالعات انتقال ژن توصیه می­گردد.