تأثیر شوری و بور آب آبیاری بر رشد و میزان جذب عناصر غذایی کم مصرف در خرفه (Portulaca Oleracea L.)

با افزایش جمعیت جهان و نیاز بیشتر به غذا، بهره­برداری از زمین­های شور برای تولید محصول امری اجتناب ناپذیر است. خرفه گیاهی است یکساله و علفی که به خوبی در خاک­های شور رشد می­کند. بور از عناصر ضروری برای گیاهان است که ممکن است تا غلظت های مسموم کننده در خاک­های شور وجود داشته باشد، اما نیاز گیاهان به آن اندک است. به منظور بررسی تأثیر شوری و میزان بور آب آبیاری بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی کم مصرف در بخش هوایی گیاه خرفه، آزمایش گلخانه­ا­ی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت سطح شوری (5/0، 5/2، 5، 10، 15، 20 و 25 دسی‌زیمنس بر متر)، پنج سطح بور (صفر، 5/0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر) و سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادکه بیشترین مقدار وزن خشک بخش هوایی(29/1 گرم) و ریشه (24/0 گرم)، غلظت مس بخش هوایی (1/29 میلی­گرم در کیلوگرم) و ارتفاع بوته (16/31 سانتی­متر) از شوری 5/0دسی­زیمنس بر متر و سطح بور صفر میلی­گرم بر لیتر بدست آمد. بیشترین غلظت عنصر آهن (65/93 میلی­گرم در کیلوگرم) در بخش هوایی گیاه خرفه از تیمارهای آبیاری شده با آب دارای شوری 10 دسی زیمنس بر متر و 5/0 میلی­گرم بور در لیتر بدست آمد. بیشترین غلظت روی (26/64 میلی­گرم در کیلوگرم) بخش هوایی در گیاهان آبیاری شده با آب دارای شوری 5/2 دسی زیمنس بر متر و دو میلی­گرم بور در لیتر اندازه گیری شد. بیشترین غلظت منگنز (23/98 میلی­گرم در کیلوگرم) بخش هوایی گیاه خرفه از تیمار آب آبیاری با شوری 5/0دسی زیمنس بر متر و دو میلی­گرم بور در لیتر بدست آمد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که برای حصول عملکرد های بالا در گیاه خرفه، شوری آب آبیاری نباید از 5/2 دسی زیمنس بر متر تجاوز کند و میزان بور آن باید کمتر از 5/0میلی­گرم بر لیتر باشد.