ارزیابی نقش کم آبیاری و تغییر تراکم بوته بر کارایی مصرف آب و عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای (S.C 704)

بمنظور ارزیابی نقش کم آبیاری و تغییر تراکم بوته بر کارایی مصرف آب و مولفه‌های تولیدی ذرت دانه‌ای، آزمایشی بصورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا گذاشته شد. کرت‌های اصلی بصورت آبیاری جوی و پشته‌ها بطور کامل (شاهد)، آبیاری یک در میان جوی و پشته‌ها بصورت ثابت تا پایان دوره رشد و آبیاری یک در میان جوی و پشته‌ها بصورت متغیر و کرت‌های فرعی شامل تراکم‌های مختلف کاشت (65، 75 و 85 هزار بوته در هکتار) بود. نتایج نشان داد که اثر روش‌های مختلف کم آبیاری بر طول کچلی بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و کارایی مصرف آب در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. تراکم‌های کاشت از نظر طول کچلی بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و کارایی مصرف آب در سطح احتمال 1% معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در آبیاری کامل (6858 کیلوگرم در هکتار) و در تراکم 85 هزار بوته در هکتار (6159 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. بیشترین کارایی مصرف آب در آبیاری یک در میان جوی و پشته‌ها بصورت متغیر (33/17%) و در تراکم 85 هزار بوته در هکتار (52/15%) بدست آمد. در مجموع می‌توان گفت که برای رسیدن به کارایی مصرف آب و عملکرد مطلوب در جهت استفاده بهینه از منابع آب و همچنین کاهش تلفات آبیاری، آبیاری یک در میان جوی و پشته‌ها بصورت متغیر با تراکم 85 هزار بوته در هکتار ذرت دانه‌ای مناسب به نظر می‌رسد.