Öğretmenlerin Eğitime İnanma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu arastirmanin amaci, ogretmenlerin egitime inanma duzeylerini belirlemek ve ogretmenlerin egitime inanma durumlarinin okul kademesi, kidem, egitim durumu, yoneticilik yapmis olma, karamsar ya da iyimser olma degiskenlerine gore farklilasip farklilasmadigini incelemektir. Arastirmada, ogretmenlerin Turk egitim sisteminin amaclarina ulasma durumuna iliskin inanclari, genel olarak egitime inanma olarak kavramlastirilmistir. Arastirmaya Tokat’taki kamu ilkogretim ve ortaogretim okullarinda calisan 546 ogretmen katilmistir. Veriler, Akin ve Yildirim (2015) tarafindan gelistirilen Ogretmenlerin Egitime Inanma Duzeyleri Olcegi (OEIDO) araciligiyla toplanmistir. Olcek toplumsallastirma, bireysel farkliliklar, cok yonlu gelisim ve ust ogrenime hazirlama olmak uzere dort alt boyuttan olusmaktadir. Arastirma sonuclarina gore, ogretmenler egitimin toplumsallastirma, cok yonlu gelisim ve ust ogrenime hazirlama ile ilgili amaclarina ulasildigina orta duzeyde inanirken, bireysel farkliliklara iliskin amaclara ulasildigina cok az inanmaktadir. Tum boyutlar birlikte degerlendirildiginde ogretmenlerin en cok ogrencilerin ust ogrenime en iyi bicimde hazirlandigina inandiklari gorulmektedir. Bunun yaninda, ogretmenler ogrencilere firsat esitligi saglandigina en az duzeyde inanmaktadirlar. Ilkokul ogretmenleri egitimin belirlenen amaclara ulastigina ortaokul ve lise ogretmenlerine gore daha fazla inanmaktadir. Sonuclar, kidemi 20 yildan fazla olan ogretmenlerin egitimin cok yonlu gelisimi saglama ve ust ogrenime hazirlama ile iliskilendirilen amaclarina ulastigina diger ogretmenlerden daha fazla inandiklarini gostermektedir. Egitim durumuna gore anlamli farklilik bulunmazken; yoneticilik deneyimi olan ve kendisini daha cok iyimser olarak tanimlayan ogretmenlerin egitimin amacina ulastigina daha fazla inandiklari tespit edilmistir.