Preventieve intraveneuze hydratie ter voorkoming van contrastnefropathie helpt niet

DoelHet onderzoeken van de effectiviteit en kosteneffectiviteit van de geldende klinische richtlijnen, met name preventieve profylactische intraveneuze hydratie bij hoog-risicopatienten, ter voorkoming van potentiele nierinsufficientie na intravasculair gebruik van jodiumhoudende contrastmiddelen (contrastnefropathie). Opzet Prospectief, gerandomiseerd, niet geblindeerd non-inferioriteitsonderzoek.  MethodeIn dit onderzoek werden hoog-risicopatienten geincludeerd die een electieve procedure met intravasculair contrastmiddel ondergingen en die werden doorverwezen voor preventieve intraveneuze hydratie. Hoog risico op contrastnefropathie was gedefinieerd als een eGFR 30-44 ml/min per 1,73 m2 of een eGFR 45-59 ml/min per 1,73m2 in combinatie met diabetes mellitus of ≥ 2 risicofactoren (leeftijd > 75 jaar, hart- en/of vaatlijden, gebruik van nefrotoxische medicatie, anemie). Patienten die spoedinterventies moesten ondergaan, IC-patienten, dialysepatienten en patienten met een eGFR 25% of > 44 µmol/l, 2-6 dagen na contrasttoediening. De studie werd geregistreerd bij ClinicalTrials.gov (NCT02106234).  Resultaten In de periode 17 juni 2014-17 juli 2016 werden 28.803 electieve patienten gescreend. 660 opeenvolgende hoog-risicopatienten werden gerandomiseerd naar geen profylaxe (H-; n = 332) of standaard intraveneuze hydratie (H+; n = 328). De incidentie van contrastnefropathie was 2,6% in de H- groep versus 2,7% in de H+ groep (verschil: -0,10%; 95%-BI: -2,25-2,06). Het achterwege laten van profylaxe was in alle gevallen kostenbesparend. Er werd geen dialyse of aan het onderzoek gerelateerd overlijden geregistreerd binnen 35 dagen na contrasttoediening. De intraveneuze hydratie leidde bij 5,5% van de patienten tot klinische complicaties.  Conclusie Geen profylaxe werd non-inferieur en kostenbesparend bevonden ten opzichte van standaard intraveneuze hydratie volgens geldende richtlijnen ter voorkoming van contrastnefropathie.