بررسی تأثیر مشاوره گروهی راه حل محور بر امید شغلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مشاوره راه حل محور بر امید شغلی دانش‌آموزان بود که به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر مبارکه در سال تحصیلی 99-98 تشکیل ‌دادند. تعداد نمونه 50 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بدین منظور 50 نفر از دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه یکی از مدارس این شهر که به صورت تصادفی انتخاب شد، پرسشنامه امید شغلی جانتونن و وترستون را تکمیل کردند. سپس 20 نفر از کسانی که نمره کمتری در این پرسشنامه کسب کرده بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 5 جلسه 1 ساعت و 45 دقیقه‌ای مشاوره راه حل محور دریافت کرد. پس از اتمام برنامه مشاوره‌ای از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. و به فاصله 1 ماه پس از آن پیگیری مربوطه انجام گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که مشاوره راه حل محور سبب افزایش امید شغلی و مؤلفه‌های آن که شامل اهداف، گذرگاه و عاملیت است، شده است. با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان با طراحی، اجرا و کاربست مداخلات مبتنی بر مشاوره راه‌حل‌محور، امید شغلی دانش‌آموزان را بهبود بخشید و به هدف گزینی، انتخاب مسیر شغلی و افزایش احساس عاملیت شخصی آن‌ها کمک نمود.