Restwarmtebenutting. Potentiëlen, besparing, alternatieven

Benutting van restwarmte van elektriciteitscentrales en industrie kan energiebesparing en CO2-emissreducties opleveren. Uit deze studie blijkt dat het deel dat praktisch en zinvol te benutten is voor warmtedistributie in Nederland relatief beperkt is, ondanks een grote beschikbaarheid van restwarmte. Zinvolle benutting betekent hier dat de restwarmtebenutting daadwerkelijk energie bespaart en/of CO2-emissies reduceert, dat de kosten acceptabel zijn, en dat er geen alternatieven zijn die goedkoper of makkelijker ongeveer dezelfde energiebesparing of emissiereductie kunnen opleveren. Dit praktisch en zinvol te benutten deel ligt tot 2020 naar schatting tussen de 25 en 45 PJ. Inzet hiervan bespaart 10 tot 25 PJ aan fossiele brandstof. De netto CO2-emissiereductie die dit oplevert is 0,6 tot 1,3 Mton. Deze netto emissiereductie bestaat uit een toename van de emissies bij de warmteproducent, en een afname bij de warmteontvanger. Omdat deze laatste meestal buiten het Europese emissiehandelssysteem valt, is de afname van emissies buiten het Europese emissiehandelssysteem hoger, namelijk 0,9 tot 2,0 Mton. Binnen dit potentieel varieren besparingen en kosten sterk. Slechts een deel van dit potentieel zal bij implementatie netto baten opleveren.