سندرم تکنولوژی و رشد اشتغالزا در ایران (مورد کاوی صنایع تولیدی

بر اساس واقعیت های موجود در اقتصاد ایران و همچنین داده ها و اطلاعات منتشر شده؛ متوسط نرخ رشد اقتصادی ایران در چهار دهه گذشته عددی مثبت بوده است؛ در حالی‌که، در طی این چهار دهه نرخ بیکاری بطور متوسط افزایش پیدا کرده است. لذا، مسئله‌ی اصلی در این مطالعه، عدم افزایش نرخ اشتغال متناسب با نرخ رشد اقتصادی است. برای این منظور، در ابتدا، با استفاده از روش آسیب شناسی رشد اشتغالزا به بررسی چالش رشد همراه با اشتغال پرداخته شده است و با توجه به تحلیل‌های صورت گرفته یکی از مهم‌ترین محدودیت های رشد اشتغالزا، عامل تکنولوژی تشخیص داده شده است. سپس با استفاده از روش رگرسیون کوانتایل چندک و داده‌های مربوط به شاخص تکنولوژی، شاخص کشش اشتغالزایی رشد و شاخص پایداری در بهبود تکنولوژی، تأثیر تکنولوژی بر کشش اشتغالزایی رشد طی دوره زمانی 1369:1-1396:4، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که در صدک‌های ابتدایی، تاثیر تکنولوژی و پایداری در بهبود تکنولوژی بر کشش اشتغالزایی رشد بیش از صدک‌های پایانی است.