بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی دردشت سروستان- استان فارس

وابستگی کشاورزی دشت سروستان به آب‌های زیرزمینی، اعمال سیاست‌های مناسب برای بهره‌برداری پایدار از این منابع را به عنوان یک ضرورت مطرح ساخته است. در این راستا ارزیابی کمی و کیفی وضع موجود منابع آب زیرزمینی دشت و بررسی تاثیر برداشت‌های بی‌رویه بر آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای بر خوردار است. هدف این پژوهش بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی در دشت سروستان-استان فارس می‌باشد. این تحقیق بروش اسنادی و با تجزیه و تحلیل آمار و اطلاعات نوسانات سطح آب زیرزمینی و کیفیت شیمیایی آبخوان دشت که بترتیب از 24 حلقه چاه‌های مشاهده‌ای از سال 1395-1370 و 24 حلقه چاه‌های انتخابی از سال 1394-1377 جمع‌آوری شده بود انجام شد. نتایج نشان داد که سطح آب زیرزمینی در دراز مدت بطور متوسط cm/yr 47 کاهش یافته، اندکی تندتر از روند سطح آب در پنج سال اخیر (cm/yr39)، که بیانگر کاهش نرخ افت سطح آب در سال‌های اخیر می‌باشد. پیش بینی عمق سطح آب در سال 1410 بر اساس روند سطح آب در پنج سال گذشته نشان می‌دهد که در مناطقی نظیر کوهنجان، ده‌نو و شمال سروستان افت عمق آب زیاد و به بیش از 80 متر می‌رسد. نتایج همچنین نشان داد که متوسط نرخ شور شدن آب‌های دشت در این مدت 100 میکروزیمنس بر سانتی‌متر در سال است. مقایسه متوسط روند سطح آب زیرزمینی و روند شوری در کل دشت نشان می‌دهد که با افزایش عمق آب زیرزمینی شوری آب نیز افزایش پیدا نموده است، لیکن در همه مناطق افت سطح آب زیرزمینی لزوما با افزایش شوری همراه نبوده است.