واسنجی دستگاه بهسوختسنج در ارزیابی مقدار سوخت چوبی در ایران (مطالعه موردی جنگلکاریهای کاج تدا در مناطق جنگلی لاکان رشت)

اندازه‎‎گیری مقدار سوخت چوبی افتاده با تغییراتی بر خط‎‎نمونه برای اولین بار به نام خط‏نمونه Brown مطرح شد و از به‎‎سوخت‎‎سنج (go/no go gauge) به‌عنوان وسیله‎‎ای برای اندازه‎‎گیری دقیق مقدار سوخت چوبی در کلاس‎‎های مختلف قطری در بستر جنگل استفاده شد. ارزیابی مقدار سوخت یک نیاز ضروریست که باید در بررسی میزان سوخت‎‎های خطرآفرین در سراسر دنیا، به‌عنوان یک مقوله جدید در مدیریت آتش‎‎سوزی جنگل‎‎های ایران نیز نهادینه شود. برای معرفی و کاربرد به‎‎سوخت‎‎سنج در برآورد مقدار سوخت چوبی در ایران، مواد سوختنی بخشی از مناطق جنگل‎‎کاری گیلان (جنگل‎‎کاری‎‎های کاج تدا) برای واسنجی و بکارگیری این وسیله ارزیابی شد. برای این منظور با آماربرداری منظم- تصادفی و استفاده از خط‎‎نمونه، قطعات چوبی مرده در بستر جنگل توسط خط‎‎کش و به‎‎سوخت‎‎سنج اندازه‎‎گیری و مقایسه شدند. نتایج این بررسی نشان داد که به‎‎سوخت‎‎سنج ضمن راحتی و آسانی در اندازه‎‎گیری سوخت، از کارایی بالا برای ارزیابی و برآورد مقدار سوخت چوبی برخوردار است؛ اگرچه اختلاف معنی‎‎داری از نظر مقدار سوخت محاسبه شده توسط به‎‎سوخت‎‎سنج (21/5 تن در هکتار) و اندازه‎‎گیری مستقیم آن توسط خط‎‎کش (02/5 تن در هکتار) در سطح 95 درصد وجود ندارد. البته به لحاظ سرعت اندازه‎‎گیری نیز، نتایج نشان داد که به‎‎سوخت‎‎سنج می‎‎تواند زمان اندازه‎‎گیری‎‎ها را بیش از یک‎‎سوم کاهش دهد، که این زمان از نظر هزینه‎‎های آماربرداری قابل توجه خواهد بود.