تاثیر صلاحیتهای مربیگری مدیران روی مدیریت مشارکتی مدارس شهرستان نهاوند

چکیده امروزه به منظور نیل به پیشرفت روز افزون سازمانها از جنبه های گوناگون مشارکت صحیح و موفقیت آمیز کارکنان در تصمیم گیری ها و امور سازمان ضروری به نظر می رسد؛ که باعث افزایش بهره وری و توان رقابتی در عرصه های ملی و بین المللی گردیده است. استقرار مطلوب مدیریت مشارکتی به رشد ظرفیت فردی کارکنان، ایجاد روحیه خود باوری، مسئولیت پذیری و تعهد در آنان گردیده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر صلاحیت‌های مربیگری مدیران روی مدیریت مشارکتی مدارس شهرستان نهاوند به روش تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان مدارس شهرستان نهاوند (650 نفر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 242 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های مدیریت مشارکتی و صلاحیت های مربیگری پاسخ دادند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و تحلیل عاملی تأییدی و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرانباخ تأیید شد. نتایج نشان داد که تأثیر صلاحیت های مربیگری بر مدیریت مشارکتی مثبت و معنادار است. 36 درصد واریانس مدیریت مشارکتی توسط مدل پژوهش تبیین می شود. تأثیر صلاحیت عمومی، صلاحت سازمانی، صلاحیت اجرایی و صلاحیت مهارتی بر مدیریت مشارکتی مثبت و معنادار است. 40 درصد مدیریت مشارکتی توسط مدل پژوهش (مولفه های صلاحیت های مربیگری) تبیین می شود. برای الگوی آزمون شده فرضیه های فرعی، شاخص برازش مطلق GOF، 63/0 به دست آمد که مقدار به دست آمده برای این شاخص برازش نشانگر برازش مناسب الگوی آزمون شده است.