بررسی پايداری وضعيتی حين حفظ بار ديناميکی در بيماران مبتلا به کمردرد غير اختصاصی

زمينه و هدف: کمردرد ناشی از فعاليت‌های باربرداری و نگهداشتن بار عامل مهمی در ايجاد ناتوانی عملکردی برای بيمار و ضررهای سنگين اقتصادی است . در بارهای ديناميکی مقدار گشتاور وارده به ستون فقرات در حال تغيير است که می تواند تعادل را به مخاطره بيندازد. هدف ازاين مطالعه مقايسه پارامترهای مرکز فشار ( Center of Pressure -COP ) حين حفظ بار های ديناميکی بين افراد مبتلا به کمردرد غير اختصاصی و سالم به منظور ارزيابی دقيق‌تر ضايعات ستون فقرات کمری می باشد. روش کار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربی می باشد. 12 مرد مبتلا به کمردرد و 12 مرد سالم در اين مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای استاتيک و ديناميکی را در دو وضعيت نوترال و خميده تنه (12 آزمون) حفظ کردند. دامنه جابه جايی، سرعت مرکز فشار و انحراف معيار آن‌ها در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی و طول مسير جابه جايی مورد ارزيابی قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج با استفاده از آزمون‌های آناليز واريانس چند عاملی و تی مستقل نشان داد که مقدار جابه جايی طرفی مرکز فشار در افراد مبتلا به کمردرد حين حفظ بارهای ديناميکی 10 و 15 هرتز (31/1 و 22/1 سانتی متر) بيشتر از سالم (03/1 و 10/1 سانتی متر) است؛ جابه جايی قدامی- خلفی، سرعت طرفی و انحراف معيار آن، طول مسير، انحراف معيار جابه جايی طرفی در وضعيت خميده و سرعت قدامی- خلفی در وضعيت ايستاده، حين حفظ بار ديناميکی در مقايسه با بار استاتيک افزايش می يابد. نتيجه‌گيری: به نظر می رسد افزايش جابه جايی مرکز فشار درافراد مبتلا به کمردرد به دليل بالا رفتن آستانه حسی در اين بيماران باشد. اغتشاشات ناشی از بارهای ديناميکی منجر به افزايش نوسانات وضعيتی و احتمال آسيب به ستون فقرات می گردد. بنابراين جهت جلوگيری از بروز آسيب، علاوه بر مقدار (کيلوگرم) نوع (استاتيک يا ديناميک) بار خارجی نيز بايد مورد توجه قرار گيرد.