پایایی حداکثر نیروی ایزومتریک عضلۀ کوادریسپس با دستگاه اندازهگیری نیروی عضلانی زانو

مقدمه و اهداف هدفاز این پژوهش بررسی پایایی دستگاه اندازه‌گیری حداکثر نیروی ایزومتریک عضلۀ کوادریسپس بود. مواد و روش ها 34 شرکت‌کننده سالم غیرورزشکار (17 مرد و 17 زن، 19-25 سال) در این پژوهش شرکت کردند. حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس با استفاده از دستگاه اندازه‌گیری نیروی عضلانی در زمان‌های مختلف و روزهای مختلف اندازه‌گیری شد. برای ارزیابی پایایی و بزرگی خطای اندازه‌گیری بین اندازه‌گیری‌ها، ضریب همبستگی رده‌ای (ICC) و انحراف معیار (Sw) بین شرکت‌کنندگان  محاسبه شد. همچنین قابل ذکر است این دستگاه تشکیل شده است از یک صندلی قابل تنظیم برای بیماران و چندین لولا که نسبت به وضیعت بیماران قابل تنظیم میباشد،همچنین از 4 کمربند برای مهار و ثابت نگه داشتن بیمار در هنگام انجام تست، استفاده شده است.   یافته ها نتایج پایایی درون ارزیابان (intra-rater)، و بین ارزیابان (inter-rater) نشان داد که اندازه‌گیری‌های نیروی عضله کوادریسپس تکرارپذیری بالایی داشتند (ICCs ≥ 0.90, Sws ≤ 9.1 N)  و تفاوت کمی بین اندازه‌گیری‌ها وجود داشت. هیچ تفاوت معنادار آماری بین اندازه‌گیری‌های نیروی عضله کوادریسپس در زمان‌ها و روزهای مختلف و بین ارزیابان وجود نداشت. حداکثر نیروی ایزومتریک عضله کوادریسپس در مردان بیشتر از زنان بود. بطوریکه حداکثر نیروی ایزومتریک‌ کوادریسپس زانوی راست و چپ زنان، به ترتیب 25/52% زانوی راست و چپ مردان بود. نتیجه گیری دستگاه اندازه‌گیری نیروی عضلانی ایزومتریک که در این پژوهش استفاده شد، روشی مفید و پایا برای اندازه‌گیری نیروی اکستانسور‌های زانو است. این روش برای ارزیابی یک برنامۀ فیزیوتراپی یا توانبخشی نیز می‌تواند مناسب باشد. این مطالعه در غالب دو هدف جداگانه برنامه ریزی شده است.