رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در زنان باردار مراجعهکننده به مراکز بهداشتی روستایی ارومیه در سال 1394

مقدمه: سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که می‌تواند باعث ایجاد معنا و مفهوم در زندگی، امید و آرامش درونی در فرد گردد. از طرفی، خودکارآمدی قضاوت و اطمینان فرد در مورد توانایی‌های فردی است. با توجه به اهمیت سلامت معنوی و کارآمدی در دوران بارداری در این مطالعه رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی200 زن باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی-درمانی روستایی ارومیه در سال 1394 با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انجام شد. جهت سنجش سلامت معنوی از پرسش‌نامه سلامت معنوی Palutzian وEllison  و جهت بررسی خودکارآمدی از پرسش‌نامه خودکارآمدی عمومی Sherer استفاده شد. از آنالیز واریانس یک‌طرفه و رگرسیون خطی ساده جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نمره سلامت معنوی 4/43 درصد زنان باردار در حد متوسط بود و 6/56 درصد از سلامت معنوی بالا برخوردار بودند. هم‌چنین میانگین نمره خودکارآمدی زنان باردار 84/8± 73/63 بود. نتایج آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان داد که سلامت معنوی با متغیرهای شغل، زمان حاملگی و سن ازدواج و خودکارآمدی نیز با متغیرهای زمان حاملگی و سن ازدواج ارتباط معنی‌دار داشت (05/0 p<). هم‌چنین بین سلامت معنوی و خودکارآمدی زنان باردار ارتباط مثبت و معنی­داری (79/0r=) وجود داشت (001/0 p<). نتایج رگرسیون نشان داد که سلامت معنوی قادر به تبیین 62/0 واریانس خودکارآمدی زنان باردار می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه از اهمیت سلامت معنوی در پیش‌بینی خودکارآمدی زنان باردار حمایت می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد توجه به ارتقای سلامت معنوی در زنان باردار در بهبود خودکارآمدی این گروه مفید خواهد بود.